“Die flat was echt een zorgenkindje. De woningbouwcorporatie creëerde daar een plek voor nieuwe buren, een enorme verbetering”, vertelt Nico over het wooncomplex waar intimidatie, criminaliteit, drugs dealen en zelfs prostitutie vroeger de normaalste zaak van de wereld waren.
Als projectleider bij de Tussenvoorziening, een organisatie voor maatschappelijke opvang in Utrecht, is hij voornamelijk bezig met het zogenoemde gemengd wonen. “Bij deze woonvorm wonen reguliere en kwetsbare huurders samen in een nieuw complex. De reguliere huurders weten dat voor hun buren niet alles in het leven gemakkelijk is. Zij kiezen ervoor om voor hen klaar te staan als dat nodig is. Onze ervaringen zijn heel positief. De gemeente vroeg of we deze methode ook kunnen toepassen bij flats in Overvecht waar de sfeer niet goed was. Dat was voor ons een nieuwe uitdaging.”
Toevallig kreeg de woningcorporatie een mail van een groep studenten die hun huis moest verlaten. Ze boden zich aan als woongroep. De ernstigste overlastgevers werden uit de flat gezet. De nieuwe buren, zoals ze zichzelf noemen, namen hun intrek. “Inmiddels zijn het er 52.” Door de komst van de betrokken jongeren is de leefbaarheid en het onderlinge contact enorm verbeterd. “Ze organiseren leuke activiteiten en kijken naar alle bewoners om. Voorheen lieten mensen de lift aan zich voorbij gaan, omdat ze elkaar niet kenden. Dat is nu anders. Het kan dus echt helpen om mensen op een andere manier te laten instromen in een flat waar de verhoudingen uit balans zijn.”
Kennis en ervaringen delen over goed burencontact
Nico werkt samen met verschillende partijen. Zo doet de Hogeschool van Utrecht onderzoek naar alle interventies om de leefbaarheid te verbeteren. “We hebben een flatcoach die een eigen ruimte heeft waar mensen kunnen binnenlopen. Koffie drinken helpt altijd om contacten te versterken. De flatcoach kijkt ook welke bewoners zich willen inzetten voor hun omgeving en geeft hen de ruimte.” Dankzij financiële steun van het Oranje Fonds is er ook een Ontwikkelwerkplaats. “Daar delen we onze kennis en ervaringen over het bevorderen van goed burencontact, in het bijzonder tussen mensen met en zonder een vorm van begeleiding.” Bezoekers zijn bewoners en professionals van welzijnswerk, zorg- en opvangorganisaties en woningcorporaties.
Volgens Nico is samenwerking belangrijk. “Neem wel vooraf de tijd met elkaar om te kijken of iedereen hetzelfde voor ogen heeft. Het is belangrijk dat alle neuzen dezelfde kant op staan. En hou de lijntjes kort. Onthoud verder dat het allemaal begint met kleine dingen. Bij ons gaat het om aanwezig zijn, herkenbaar zijn, de portiek afgaan en een praatje maken. Je hoeft het niet altijd heel groots te maken.” Eén interventie is niet gelukt. “We hebben een poging gedaan om een wijkkring op te zetten voor lotgenotencontact. Dat werkt in andere plaatsen heel goed, maar hier gebeurt al heel veel op dat gebied.”
Het project wordt afgesloten met een symposium. “Daar geven we workshops over onze succesvolle interventies. We willen ons verhaal graag delen met andere steden. Sociaal innoveren is zo belangrijk. Het zou hartstikke mooi zijn als andere plekken er ook op vooruit gaan. We praten hier niet meer over de ellende die er eerst was. We kijken alleen maar hoe we het burencontact nóg beter kunnen maken.”
