‘Nu de Kledingbank niet meer in het dorp zit, is de drempel lager’

De dames van de Kledingbank zijn erg blij met hun nieuwe, definitieve locatie. “Mensen kunnen ook na sluitingstijd een afspraak maken om langs te komen. Het klinkt misschien wat raar, maar er is enorm veel schaamte rondom armoede. Het helpt dus nu mensen niet meer in het zicht van dorpsgenoten naar de Kledingbank moeten, maar dit ook redelijk anoniem kunnen doen.”

Goodwill 

Vorig jaar dreigde de Kledingbank weer zonder locatie te zitten. “Een Kledingbank verhuizen, dat zijn heel wat bananendozen die in- en weer uitgepakt moeten worden”, grapt Maria. En toch gebeurde dat de afgelopen jaren regelmatig, want een gemeentelijke subsidie voor de huur van een eigen pand was er niet. 

De Kledingbank moest het hebben van de goodwill van lokale ondernemers. “We zijn gestart in een antikraakpand dat we met hulp van het plaatselijke mkb en een bijdrage vanuit een lokaal armoedefonds van de katholieke kerk konden inrichten”, vertelt Maria. “Al snel groeiden we uit onze voegen en konden we ook het pand ernaast erbij krijgen.”

De vraag naar de Kledingbank bleef groeien en zo verhuisde de hulporganisatie nog twee keer naar een groter pand. Maria: “Het laatste pand waar we in zaten was een oude showroom van 600 m2 waar we kosteloos mochten verblijven, tot het verkocht werd.” Die verkoop kwam vorig jaar. En waar moet je dan naartoe, want bedrijfsruimtes van 600 m2 liggen niet voor het oprapen.

Groot belang

Stichting Leergeld Gemert e.o., waarmee de Kledingbank al jaren een nauwe samenwerking heeft, en enkele andere sociaal ondernemers in Gemert wilden een structurele oplossing. Er werd een nieuwe stichting opgericht: Stichting Locals4Locals Gemert. Deze nieuwe stichting kwam met een plan voor een eigen verdienmodel om zo de huur van een eigen pand te kunnen bekostigen. De weg er naartoe was niet zonder hobbels en vereiste wat lef en doorzettingsvermogen. Maar het nieuwe, definitieve pand is een feit. 

'Het klinkt misschien wat raar, maar er is enorm veel schaamte rondom armoede.'

De Kledingbank Gemert wacht met smart op het moment dat ze de deuren weer kan opendoen. Want toen net alles verhuisd en ingericht was begin maart 2020, gooide de coronacrisis roet in het eten. Sinds de eerste lockdown is de Kledingbank niet meer open geweest. “We zijn helaas geen essentiële winkel volgens de overheid. En in de periode tussen de twee lockdowns in lukte het niet om bezoek mogelijk te maken volgens de coronamaatregelen.”

Voor nu dus afwachten. Tot die tijd wordt er nog wel kleding ingezameld, gesorteerd en deels doorverkocht aan een kledinghandelaar voor inkomsten. En daarvoor komt de ladderlift, die geïnstalleerd kon worden met subsidie van het Oranje Fonds, al goed van pas. “Een verademing om niet steeds de trappen op- en af te moeten lopen met zware dozen”, aldus Maria.

Meer weten over de mensen achter de stichting?
Lees het verhaal Afval als verdienmodel.