“Ik hou van lezen en wandelen, maar met alleen dat is de dag zo doelloos.” En “Hier heb ik mijn contacten, thuis alleen mijn beestjes.” De reacties op de vraag wat bezoekers van het Zelfregiecentrum vinden zijn even luchtig als treffend. Want dat is wat het Zelfregiecentrum is. Een veilige plek waar mensen met een psychische kwetsbaarheid weer in contact komen met de wereld.
Of, zoals directeur Lori van Egmond beschrijft: “In het Zelfregiecentrum worden 'cliënten' weer burgers met verschillende rollen en verantwoordelijkheden en doen ze weer mee in de maatschappij.” Het winnen van een Appeltje van Oranje noemt Van Egmond de ‘kers op de taart’. “We werken met elkaar en we leren van elkaar. We doen het samen. En zo hebben we ook naar de prijsuitreiking gekeken, met bezoekers, coördinatoren en partners samen.”
Met elkaar
Het Zelfregiecentrum in Deventer startte in 2016 uit een maatjesproject en op initiatief van een groep ggz-cliënten. In 2018 volgde een tweede centrum in Raalte. De focus in de Zelfregiecentra ligt op het weer meedraaien in de maatschappij. De bezoekers, en dat zijn niet alleen mensen met een psychische problematiek maar bijvoorbeeld ook buurtbewoners, zijn verantwoordelijk voor het runnen van het centrum. Boodschappen doen, bardienst draaien, koken, activiteiten organiseren. Het initiatief ligt bij de bezoekers, daarbij ondersteund door coördinatoren.
Ook bijzonder; de bezoekers komen vaak wel via een doorverwijzing vanuit welzijnswerk, maatschappelijk werk of de ggz, maar in principe is iedereen welkom. Van Egmond: “Je komt hier omdat je hier wilt zijn. Alleen een kop koffie komen drinken kan, maar we kijken ook naar waar iemands kracht ligt. Is iemand goed in koken? Haalt iemand veel plezier uit achter de bar staan? Kan een bezoeker een workshop organiseren? Zo is er al een naaiatelier en wordt er met veel plezier in de moestuin gewerkt. Door de activiteiten en ook herstelcursussen die we aanbieden is er veel onderling contact”, aldus Van Egmond. “Bezoekers bouwen hier weer aan een eigen netwerk en vangnet. Hier zijn mensen er met en voor elkaar.”
Ervaringsdeskundigen
Bij de Zelfregiecentra zien ze dan ook dat veel bezoekers doorgroeien naar andere rollen. “Iemand komt binnen als ‘verlegen ggz-cliënt’ en kan zich door middel van het volgen van cursussen ontwikkelen tot ‘burger met verantwoordelijkheden’. We werken hier met bijna alleen maar ervaringsdeskundigen. Juist door bezoekers door training te leren omgaan met hun beperkingen en te focussen op wat wel kan, leren ze weer in hun kracht te staan.”
