'Eenzaamheid onder homoseksuele ouderen is soms nóg groter'

Connie van den Broek, coördinator van het project ‘roze bezoekvrijwilligers’, vertelt: “Homoseksuele ouderen zijn bang voor de reactie van zorgverleners of andere ouderen, bijvoorbeeld in het verzorgingshuis. Het ontbreekt hen aan zelfvertrouwen. Daardoor gebeurt het wel dat ouderen op latere leeftijd opnieuw ‘de kast ingaan’ terwijl ze er eerder in hun leven zo voor geknokt hebben om eruit te komen.”

Roze maatjes

Om te voorkomen dat deze ouderen vereenzamen, regelt Stichting Mara in Rotterdam homoseksuele en lesbienne vrijwilligers als bezoekmaatjes voor hen. “Het roze maatje begrijpt de oudere beter”, aldus Connie. “Sommige problemen hoeven daardoor niet eens besproken te worden. Men weet dat dan van elkaar.”

Het werven van de ouderen is vanwege die terughoudendheid niet eenvoudig. “We krijgen aanmeldingen vooral via via”, legt Connie uit. “Bijvoorbeeld via de HIV-hulpverlening of een therapeut of zorgverlener die dit project kent. Ik probeer ook bij verzorgingshuizen contact te maken, maar dat valt nog niet mee.”

De juiste match

Wanneer een cliënt zich meldt, gaat Connie op zoek naar een geschikte vrijwilliger. “De pool van vrijwilligers kan nog wat groter, maar gelukkig hebben we er best een aantal. Ik kijk dan naar gezamenlijke interesses en naar verwachtingen en mogelijkheden. Ik help bij het eerste contact en daarna mogen ze samen bepalen welke vorm en frequentie van contact goed past. Sommigen drinken eens in de 14 dagen koffie, anderen gaan wekelijks op pad.”

Kom maar op!

“Momenteel hebben we 14 koppels,” vervolgt Connie. “Voornamelijk mannen, bij vrouwen lijkt het probleem minder te spelen. We willen verder groeien met 10 koppels per jaar. Dus mochten er in Rotterdam nog mensen zijn die contact behoeven of vrijwilliger willen zijn, neem dan vooral contact op.”