Een klein gebaar om liefde te verspreiden

“Ik ben iemand die graag mensen samenbrengt. Dat doe ik bijvoorbeeld in de theaterwereld, waar ik werk. Wat je aandacht geeft groeit. Dus als je aandacht geeft aan positiviteit, dan groeit dat. Als je mensen met een klein gebaar kan helpen, dan doe je dat.”

“Ik stuur al jarenlang met kerst kaartjes naar mijn opa en oma. Mijn oma vond dat altijd zo leuk dat ze mij steeds weer stapels kaarten gaf. Dan had ik genoeg om te sturen. Uiteindelijk had ik er heel veel. Ik bedacht om die kaarten willekeurig naar andere mensen te sturen. Weggooien is namelijk ook zonde. Het is altijd leuk om een kaartje te ontvangen.”

“Mijn oma en ik doen dat nu standaard elk jaar met kerst. We krijgen altijd mooie reacties. De mooiste die ik heb gehad? Iemand zei: ‘Dit is mijn eerste kerst alleen, want mijn man is net opgenomen met alzheimer in het verzorgingstehuis. Ik heb het nu heel moeilijk met deze eerste eenzame kerst. Jullie kaartje geeft mij weer een beetje hoop voor het nieuwe jaar.’”

“Afgelopen kerst hebben we dit weer gedaan. Nu is er deze crisis. Toen zei mijn oma: ‘Maris, we moeten het nu eigenlijk ook doen.’ Daar was ik het mee eens. Ik wilde het wel groots aanpakken. Er zijn vast wel meer mensen die ook willen schrijven.”

“Eerst heb ik een oproep geplaatst in mijn eigen netwerk. Vervolgens ook in Coronahulp Amersfoort. Toen kwamen er in één keer veel reacties. Van mensen die wilden schrijven en mensen die hele stapels blanco kaarten voor ons hadden. Zelfs een vrouw uit Oostenrijk reageerde. Er kwamen zoveel reacties dat ik zelf maar ben gestopt met schrijven. Ik doe nu de hele coördinatie en organisatie. Ook helpen mijn moeder en zusje mee.”

“Vervolgens ben ik naar mijn postwijk gegaan. Ik bezorg namelijk een paar dagen in de week ook post. Daar heb ik kaartjes rondgebracht met de tekst: ‘Als je kaarten hebt, het liefst geschreven maar blanco is ook welkom, hang het dan in een tasje aan de deur.’ Na het weekend hing er aan heel veel voordeuren een tasje met kaartjes erin. Dat was mooi om te zien. Daar zijn ook nog zo’n duizend kaarten uitgekomen. Echt heel erg veel.”

“We hebben nu al zo’n drieduizend kaarten binnen. Geschreven en al. Op die kaarten staan twee zinnen die eigenlijk bij iedereen wel terugkomen: ‘We denken aan u. U bent niet alleen.’ Daarnaast hebben zo’n honderdvijftig mensen geholpen. Dat is echt bizar. We hebben ook veel kaarten gekregen van kinderen. Een juf motiveerde zelfs de hele basisschool om kaartjes te schrijven. Dat is echt prachtig. Dan krijg je hele knutselwerken met glitters, stempels en veren. Echt hartstikke leuk.”

“Vervolgens brengen we die kaarten rond. Mijn oma blijft natuurlijk binnen. Ons doel is om elke oudere in Amersfoort en Leusden te bereiken. Dat iedereen minimaal één kaartje aan de muur heeft. Als anker, hoop en houvast.”

“Het wordt goed ontvangen. Ook door de verplegers van bijvoorbeeld verzorgingstehuizen. We hebben ook twee kaartjes terug gehad. Van mensen die een kaartje van ons hadden ontvangen. Zij waren er erg blij mee.”

“Dat wij al zoveel mensen hebben geholpen, is bijna niet te beseffen. Toen we naar de duizend kaarten gingen, vond ik het al te bizar. En nu zitten we op drieduizend. Dat zijn er zoveel. We doen dit echt met elkaar. Dat vind ik heel mooi. Ik word er heel blij van.”

Help je mee?

Hulp is harder nodig dan ooit. Steun ons.