“We zijn er voor vrouwen uit de wijk, maar eigenlijk helpen we gezinnen. Door de problemen van de vrouwen op te lossen, kunnen ze hun kinderen een betere toekomst geven. Als de vrouwen veilig zijn en een fijn leven kunnen opbouwen, dan groeien de kinderen op in een veilige en gelukkig omgeving”, zegt Schilderswijk Moeder Gaynelle (46).
Als een van de 22 vrouwen uit de Haagse Schilderswijk staat ze klaar voor vrouwen die geïsoleerd leven. “Ze zijn ervaringsdeskundigen en komen vaak zelf uit een situatie waarbij ze bijvoorbeeld zijn gevlucht, uitgehuwelijkt zijn geweest of te maken hadden met ernstige relationele problematiek. Ze hebben een drive om vrouwen zelfredzaam te maken en op hun eigen benen te laten staan”, legt projectleider Marian van buurtcentrum De Mussen uit.
Iemand kan hulp nodig hebben bij het lezen van een brief, maar ook komen er onderdrukte vrouwen binnen, soms met hun kind. “Zonder kleding of iets. Het is dan écht genoeg geweest. Dat raakt mij zo. Wij kunnen direct schakelen met instanties die voor hen klaarstaan. Dan brengen wij de professionele hulpverlening op gang of komen ze in een veilige omgeving terecht en kunnen ze van daaruit stappen zetten.”
Onderdeel van de maatschappij
Die verhalen raken Gaynelle. “Maar ook de vrouwen die vrijwilligerswerk gaan doen en de kans krijgen om, net als ik, weer onderdeel van de maatschappij te worden. Ze bouwen hun leven weer op en wij mogen daar getuige van zijn. Sommigen zetten zelfs de stap naar betaald werk.”
Gaynelle is door persoonlijke omstandigheden in het verleden uitgevallen. Gelukkig kan ze bij dit project haar ervaring en talenten gebruiken om anderen te helpen. “Dat heeft mij weer tot bloei gebracht. Als vrijwilliger ben ik weer onderdeel van de samenleving. Het geeft kracht als je je talenten kunt inzetten om mooie dingen te doen. Als Schilderswijk Moeder maak ik het verschil in iemands leven. Dat is zo’n mooi cadeau.”
Vertrouwensband opbouwen
Al tien jaar legt ze contact met vrouwen die mogelijk hulp kunnen gebruiken. “Onze moeders zijn getraind als vertrouwenspersoon en kunnen mensen herkennen die hulp nodig hebben. Ze luisteren zonder oordeel”, zegt Marian. “We wonen in de wijk, spreken dezelfde taal en kennen de culture achtergrond. We voelen de vrouwen goed aan”, voegt Gaynelle toe. “We proberen eerst een vertrouwensband op te bouwen. Dat begint al door een praatje of kopje koffie. Na wat meer contact blijkt vaak dat er meer aan de hand is.”
Volgens Marian vervullen de vrouwen een brugfunctie. “Zij dichten de kloof tussen de leefwereld van de wijkbewoners en de systeemwereld van de professionele hulpverleners. Het lukt ze om achter de voordeur te komen. Ze werken als vrijwilliger belangeloos, hebben een sterke intrinsieke motivatie en meer tijd om te luisteren dan een officiële instantie. Deze informele steun werkt preventief. We willen voorkomen dat mensen professionele hulp moeten zoeken. Dit doen we niet alleen. Zonder onze vrijwilligers, alle partners waarmee we samenwerken en de geldschieters zijn we niets. Dan houdt het op. We hebben elkaar nodig.”
Het project kreeg financiële steun vanuit het Joan Ferrier Emancipatiefonds, ondergebracht als Oranje Fonds op Naam bij het Oranje Fonds. Marian: “Daardoor konden we blijven bestaan en groeien. Ook betekent het indirect steun voor de vrouw die de moed heeft uit haar nare situatie te stappen. Bovendien vertellen ze vaak ook over ons bestaan aan een vriendin die hulp nodig heeft. Daarnaast is de zelfredzaamheid in de wijk vergroot. Niet alleen van de wijkbewoners, maar ook van de Schilderswijk Moeders. Ze worden krachtig, stellen grenzen en bouwen hun eigen netwerk op. Ze zijn net zussen. Ik vind het heel bijzonder om met deze vrouwen samen te werken. Ze doen dit met hart en ziel, dag en nacht.”
Foto: Bryndis Brynjólfsdóttir
