“We zitten in het Kristal in Apeldoorn, een centrum waarin twee reguliere scholen en twee scholen voor speciaal onderwijs gehuisvest zijn, samen met ouderen die zorg nodig hebben, zelfstandig levende ouderen en mensen met een beperking”, vertelt Truus Hermkens van Stichting Inkluzie. In het gebouw zit ook een zwembad, een supermarkt en een dokter.
Teer project
Fotografie, theater en muziek vormen de basis van alle activiteiten die Inkluzie in het pand onderneemt. “Aan kunst en cultuur kan iedereen op zijn of haar niveau meedoen.” Bij zowel kleine als nogal omvangrijke projecten, zoals de NLdoet-dag in het centrum. “Daar zijn we bij de start van het Kristal, een jaar of acht geleden, mee begonnen, om alle achthonderd participanten een leuke dag te laten beleven en ontmoetingen te faciliteren. Gelukkig wist ik niet waar ik aan begon! Naderhand dachten we: Wow, dit soort activiteiten zijn gaaf, hier moeten we meer mee.”
De activiteiten breidden zich uit. “Daarbij heeft de Kinderen Maken Muziek-regeling van het Oranje Fonds het verschil gemaakt. Daarmee hebben we een leerorkest van honderd kinderen met en zonder beperking opgetuigd die elke week muziekles krijgen. De scholen zagen het belang ervan in en dragen inmiddels een groot deel van de kosten.” Muziek speelt ook een rol bij de ontmoetingen tussen kinderen met meervoudig lichamelijke beperkingen en dementerende ouderen. “Samen zingen ze liedjes van vroeger. Het is een enorme logistieke operatie met al die rolstoelen in de lift, maar als iedereen zit en de gitarist begint, gaan alle hoofden omhoog. Het is een heel teer project.”
NLdoet
Van de opstart van de projecten leerde Truus vooral om vooruit te kijken. “In het begin werden we gesteund door het Oranje Fonds. Die zeiden: Zorg ervoor dat je nu aan de gang gaat met financiering voor de toekomst. Dat zien we dan wel weer, dachten we aanvankelijk, maar het was een waar woord. We zijn op tijd andere fondsen gaan aanvragen, gaan collecteren en begonnen met speciale acties zoals blikjes inzamelen.”
Na meerdere geslaagde edities van het NLdoet-evenement in het Kristal, werd het dit jaar twee dagen van tevoren uitgesteld, vanwege de coronacrisis. “Dat was een domper. Het is het zwaartepunt van het jaar waar zo’n zeventig vrijwilligers bij betrokken zijn. In de ochtend zouden we workshops doen, in de middag een grote show. Het zou een groot feest worden. Opeens viel alles weg en ging de boel op slot.”
Ramen wassen
In de weken daarop werden steeds meer digitale activiteiten opgestart. Via Zoom werd verbinding gelegd tussen de ouderen en kinderen. “Theaterclown Marc belde in om samen met de kinderen bekende liedjes te zingen die een grote glimlach tevoorschijn toverden. Ook het orkest gaat digitaal door. De leden komen helaas de rest van het jaar niet meer fysiek bij elkaar. We moeten echt oppassen met deze kwetsbare groepen met onderliggende ziektes.”
Nu de kinderen weer naar school mogen, zorgt de ramenwasclown voor vertier. “Zij wast de ramen met stoepkrijt en met slagroom tot groot plezier van de kinderen. En intussen zoeken we nu tijdelijk meer de verbinding binnen één school, in plaats van tussen de verschillende groepen. En daar halen we ook voldoening uit.”
