Veel Liefs aan Annemieke en Gerrit
Annemieke de Wit (65) uit het Gelderse Hierden doet alles voor haar man Gerrit (78). Ze zijn ruim 40 jaar samen. Sinds hij in een verzorgingstehuis woont, is het stil in huis. “Als je partner dement wordt heb je geen leven meer, je wordt geleefd.” Via onze kaartenactie Veel Liefs hoopt ze nieuwe mensen te leren kennen.
Annemieke is pas 20 jaar als ze haar grote liefde Gerrit ontmoet op de bingoavond van de camping waar zij haar zomervakantie viert. Vanaf dat moment gaat het hard. In december van datzelfde jaar verhuist ze van Den Haag naar Amsterdam om bij Gerrit te wonen. Een halfjaar later trouwen ze. “Ik was gewoon zeker van hem. En dat ben ik nog steeds.”
Samen genieten
Samen genoten ze volop van het leven. De twee wilden geen kinderen. Als het stel wat ouder is, verhuizen ze naar Hierden. Daar genieten ze samen van de omgeving. “We deden álles samen: fietstochten, weekendjes weg. Dat is nu compleet weggevallen.”
In 2013 verandert het leven van het stel drastisch. Annemieke heeft kanker en haar man krijgt de diagnose dementie. Annemieke ondergaat chemotherapie. Ze wordt weer beter, terwijl Gerrit steeds meer achteruit gaat. Ze verzorgt haar man thuis en is er de hele dag mee bezig. Tot zij in 2016 de zorg niet meer alleen kan dragen. Gerrit gaat naar een verpleegtehuis.
Elke dag maakt Annemieke iets lekker voor hem klaar en gaat ze daarna bij hem op bezoek. Samen met haar hondje zit ze gezellig bij haar man op de kamer of neemt ze hem in zijn rolstoel mee naar buiten. “Ik verheug mij elke dag om weer naar mijn man te gaan. Nu kan het nog.”
Corona
Annemieke vindt het moeilijk om te zien dat Gerrit met de dag achteruit gaat. Zo is hij 20 kilo afgevallen. Gelukkig herkent Gerrit haar nog wel, maar ze is bang dat dat ook zal veranderen.
Toen ze in het voorjaar door corona niet op bezoek mocht komen, was ze hier ontzettend bang voor. “Elke dag stond ik samen met onze hond voor het hek van het verpleegtehuis naar hem te zwaaien, terwijl ik met hem belde. De verpleging zorgde ervoor dat Gerrit ook een telefoon had en door het raam naar mij keek. Ik wilde dat hij ons elke dag zag.” Gelukkig mag Annemieke nu weer bij haar man op bezoek.
“In je eentje eropuit gaan doe je niet. Alleen is dat niet gezellig.”
Weinig sociale contacten
Annemieke heeft veel verdriet om Gerrit. Soms heeft ze het gevoel dat ze er helemaal alleen voor staat. Vooral ’s avonds voelt ze zich alleen. “Je zit dan maar in je eentje voor de televisie. Als je dan tegen iemand wil zeggen ‘leuk hè’ of ergens over wil lachen, dan is het zó stil.”
Naast het mantelzorgen heeft Annemieke weinig sociale contacten. Ze heeft nog een paar goede, oude vriendinnen met wie ze graag belt. Maar omdat zij allemaal verder weg wonen, kunnen ze elkaar helaas niet vaak zien. Door Gerrits ziekte zijn ook veel van hun oude vriendschappen verwaterd. “Op een gegeven moment herkende hij onze vrienden niet meer. Zij konden gewoon geen contact meer maken met hem.”
Eropuit gaan
Annemieke zou het ontzettend leuk vinden om er wat vaker op uit te gaan. Ze houdt van muziek en alles wat daarmee te maken heeft. Ze kan intens genieten van een musical of een optreden, maar gaat nu vaak alleen. Vroeger ging ze graag ergens een kopje koffie drinken, naar de stad of naar de markt, maar dat heeft ze nu al heel lang niet gedaan. “In je eentje doe je dat niet. Alleen is dat niet gezellig.”
Wil jij Annemieke laten weten dat je aan haar denkt of misschien eens met haar afspreken om te bellen of er samen op uit te gaan? Stuur snel een kaartje!
