Volgens Anna was het een eenzame tijd voor haar. “Haar man werkt hard en is veel van huis. Ik vind het knap dat ze zich zo openstelt om in een nieuw land mensen te ontmoeten. Daar heb ik bewondering voor.” Ze leerden elkaar kennen via Buddy to Buddy, een organisatie die nieuwkomers koppelt aan stads- of dorpsgenoten om eenzaamheid tegen te gaan. Wat begon als een traject van vier maanden groeide uit tot een vriendschap. “Toen ik met pensioen ging, wilde ik graag weer vrijwilligerswerk doen. Via Maatjes Gezocht zag ik een advertentie van Buddy to Buddy. Dat sprak me meteen aan”, vertelt Anna. Tijdens het matchingsdiner zaten ze toevallig aan dezelfde tafel. “We raakten aan de praat en het klikte meteen. Toen we hoorden dat wij waren gekoppeld als maatjes, waren we allebei heel blij.”
Nederlands leren
“Anna is de eerste Nederlandse vrouw die ik ontmoette”, gaat Luwam verder. “Ze helpt mij met Nederlands. We hebben heel veel contact via WhatsApp.” Anna: “Het is voor haar belangrijk dat ze regelmatig Nederlands leest en schrijft. Daarom appen we. Dan corrigeer ik haar berichten. Op deze manier zijn we veel met de taal bezig. Je kunt niet elke dag bij elkaar zijn, maar een berichtje sturen is zo gebeurd.”
Moment voor zichzelf
Luwam vult aan: “Door Anna leer ik ook veel over alledaagse dingen en kom ik op bijzondere plekken.” Anna: “We doen van alles samen. We houden van wandelen in de natuur en bezoeken graag musea en kastelen bijvoorbeeld. Luwam geniet daarvan, want dan heeft ze ook een moment voor zichzelf en is ze niet alleen maar bezig met zorgen voor haar kindje. De eerste keer dat we gingen wandelen, leek het alsof ze alles om zich heen bijna letterlijk opsnoof. Soms zei ik ook even niets, zodat ze echt even kon genieten van het moment.”
Hilarische misverstandjes
Ook zijn er grappige momenten als ze elkaar verkeerd begrijpen. “Dan wil Luwam iets zeggen, maar gebruikt ze een ander woord. Dat leidt soms tot hilarische misverstandjes waar wij nog lang om kunnen lachen. Het is zo mooi om te zien hoe ze groeit. Niet alleen in taal, maar ook in zelfvertrouwen.
Verrijking
Volgens Anna is maatje worden een goed begin van een goede vriendschap. “Maatje zijn is een verrijking. Ik leer veel over haar cultuur en haar leven in Eritrea. Het mooiste moment was de traditionele koffieceremonie. Dat is een belangrijk ritueel voor speciale mensen. Ik voelde me heel vereerd dat iemand dat voor mij deed.” Luwam glimlacht: “Ik wilde dat graag voor haar doen. Ik vind het heel leuk dat Anna onze gerechten wil uitproberen en geïnteresseerd is in mijn cultuur.” Onlangs mocht Anna oppassen op haar 1-jarige zoon. “Ik word oma genoemd. Dat vind ik een hele eer”, glundert ze.
Een klein beetje aandacht
Anna gaat verder: “Mensen denken dat je als maatje veel moet doen en dat het veel tijd kost, maar met een klein beetje aandacht kan je al een verschil maken in iemands leven.” Zo voelt Luwam zich door Anna blijer. “Dat raakt mij. Naar mijn idee doe ik niet zoveel. Ik ben er gewoon voor haar en wil haar het gevoel geven dat ze ertoe doet.”
