‘Een steunouder hoeft niets bijzonders te doen. Alleen er zijn is al genoeg.’

Het bleek de wortel voor Stichting Steunouder Nederland: voor ieder kind een tante Teuntje.
Initiatiefnemer Maria: “Ik had het prima thuis, maar ik heb ontzettend veel baat gehad bij de aandacht van tante Teuntje. Dat wilde ik ook voor andere kinderen. Sinds oktober 2012 koppelen we steunouders aan ouders die wat extra hulp kunnen gebruiken.” 

Als moeder had Maria zelf een netwerk op wie ze kon rekenen. “Maar dat heeft niet iedereen. Door onze vrijwilligers krijgen ouders die het moeilijk hebben iemand op wie ze kunnen terugvallen.” De vrijwilligers geven het kind een aanvullend thuis. “Dat is niet in geld uit te drukken. Een kind een of twee dagdelen per week een plek aan tafel geven kan al heel veel doen voor de ouders en het kind. Kinderen leven op door de persoonlijke positieve aandacht. Het verrijkt hun leven, omdat ze meedraaien in het gezin en andere dingen doen dan thuis. We horen gezinnen regelmatig zeggen dat ze zonder onze hulp in een pleegzorgtraject waren terechtgekomen.”

Laura is vanaf 2018 coördinator Steunouder Gouda, maar ze was er vanaf het begin bij. “Ik heb met Maria de training ontwikkeld en de eerste vrijwillige steunouders getraind. De insteek is dat we ouders helpen zodat een kind een veilig en stabiel thuis heeft. Want een steunouder geeft ouders mogelijkheden. Ze zitten vaak in een vicieuze cirkel, hebben geen netwerk en daardoor neemt de stress toe. Maar de steunouder geeft ook plezier aan het kind en door het contact maakt het kind enorme sprongen in de ontwikkeling.” 

Toch hoef je als steunouder niets bijzonders te doen. “Alleen er zijn is al genoeg. Sommigen gaan naar de bieb, de markt, de kinderboerderij of een speeltuin. Het gaat om alledaagse dingen. Soms willen ze de vraagouders helpen, maar ook voor hen is er zijn al genoeg. Iemand die er gewoon is voor hun kind.”

Hart op de goede plek

Volgens Maria is er veel schaamte om hulp te vragen. “Ouders die eindelijk die drempel nemen, ervaren dat je die zorg kunt delen. Dat er mensen zijn met hun hart op de goede plek, die belangeloos voor je klaarstaan en met liefde jouw kind opvangen. Zo kon een gezin waarvan de moeder in een burn-out zat, rekenen op de steun van een stel met twee kinderen. Om de zaterdag kwamen de twee andere meisjes bij hen thuis. Door deze hulp kreeg de vraagmoeder zoveel hoop. Ze kon zelf niet voor haar kinderen zorgen en toch waren er mensen die dat gewoon deden zonder iets terug te verwachten.”

“Maar bij ons is ieder verhaal belangrijk. Ik word er altijd weer blij van en weet weer waar ik het voor doe. Het is weleens anders geweest. Je hebt een ongelofelijk lange adem nodig voor dit werk. Maar na de kar door de modder trekken, ben ik nu aan het oogsten. Eerst waren er gemeentes waar ik tig gesprekken nodig had en nu bellen ze ons op omdat ze met ons aan de slag willen. Dat is gaaf. Het eindeloos leuren is voorbij. Het is een soort bekroning op het werk.”

Laura: “Ja, Maria is een harde werker en volhardend. Ze is heel sociaal bevlogen en maatschappelijk betrokken. Ze ziet goed wat ertoe doet. En ze heeft inderdaad een lange adem. Dat vind ik wel bewonderenswaardig. Ze houdt de moed erin en gaat er elke keer voor.”

Energie en inspiratie om te groeien

Ook toen Maria kon meedoen aan het Groeiprogramma van het Oranje Fonds. “Ik dacht dat ik er te oud voor was en dat alleen jongeren meededen, maar dat bleek helemaal niet te kloppen. Het was hartstikke leuk dat we werden toegelaten. Ik was zo lang in mijn eentje aan het ploeteren. Nu kreeg ik inhoudelijke en financiële ondersteuning om verder te kunnen groeien. Ook kreeg ik veel energie en inspiratie van de andere deelnemers. Uiteindelijk betekende het een hele professionaliseringsslag op het gebied van PR en de governance van de stichting. Het fonds bleef altijd in het concept en mij geloven. Ze hielpen bij het stutten en steunen van mij als persoon en als bestuurder. Dat gun ik heel veel mensen.”

Laura zag de stichting groeien. “Het is zo fijn dat we nu collega’s in heel het land hebben met wie we kunnen sparren en optrekken. We doen het samen. Ik hoop dat in de toekomst iedere gemeente meedoet. Het voelt weleens wrang als mensen zich niet kunnen aanmelden als vraagouder of steunouder omdat ze te ver weg wonen.”

De teller staat nu op 36 gemeentes. Maria: “De stichting is gezond. Dat komt mede door onze deelname aan het Groeiprogramma. Daar ben ik trots op. De coördinatoren in heel het land zijn stuk voor stuk keien, die met mij voor Steunouder gaan. In 2022 willen we groeien naar 50 gemeentes.” Haar drijfveer blijft altijd kinderen en ouders. “Een steunouder brengt meer licht en lucht in het leven. Ik zie blije mensen. Daar doe ik het voor. Ieder kind is er een.”