placeholder

‘We beschouwen elkaar als broers’

“Ik kom uit Syrië en hij uit Eritrea, maar we beschouwen elkaar als broers. Ik ben heel blij dat ik hem kan helpen zodat hij zich niet alleen voelt.”

‘We beschouwen elkaar als broers’
Bekijk op de kaart
Locatie:
Lelystad
Jaar:
2018
Toegekend bedrag:
40.000,=

Tashin (28) is een van de vrijwilligers die als maatje de Eritrese Yonas (18) wegwijs maakt in Lelystad. Met het project wil Stichting Welzijn Lelystad de overstap naar zelfstandig wonen voor vluchtelingen jongeren soepeler laten verlopen. “We hebben onze aanpak veranderd. In het eerste jaar merkten we dat ook vluchtelingen van zestien jaar al behoefte hebben aan begeleiding”, vertelt coördinator van het maatjesproject Ronith van Maagdenburg. 

Woongroepen

Ook kregen vluchtelingen die 18 jaar werden in eerste instantie direct een sleutel van hun eigen woning. “Maar nu wonen ze in woongroepen met z’n vieren in een huis en zijn er huisbezoeken. En dat pakt goed uit. Het contact is veel intensiever dan wanneer ze op zichzelf wonen. Verder zoeken ze elkaar op en helpen ze elkaar. Daarnaast is het voor hen fijn dat de kosten lager zijn.” 

Zelfstandig wonen

Op deze manier stoomt de stichting de jongeren klaar naar volledig zelfstandig wonen. “De maatjes ondersteunen daar ook in. Hij kan helpen bij het aanvragen van een DigiD of het vindenvan een bijbaantje. Op kantoor organiseren we ook themabijeenkomsten waar we het bijvoorbeeld hebben over de zorgverzekering. Dan leggen we het systeem in Nederland uit en vertellen dat de ziektekostennota in je mailbox terechtkomt. Als je dat niet weet, dan heb je op een gegeven moment een probleem.”

Behoefte

De maatjes, die een training krijgen, worden gekoppeld aan de hand van interesses, hobby’s en competenties. “We kijken wat de behoefte is van de jongere. Wil hij de taal leren, samen sporten, hulp bij de post of leuke dingen doen? Zo hebben we een man van 58 die is gekoppeld aan jongen van 18 jaar. Hij heeft hem Lelystad laten zien, maar ze sporten ook samen.” 

Niemand

Tashin vindt het leuk om voor Yonas te zorgen. “Hij kwam naar Nederland zonder zijn ouders. We winkelen, doen boodschappen en komen bij elkaar langs.” Hoewel de Syriër nog maar vier jaar in Nederland is, vindt hij het meer dan logisch om anderen te helpen. “Ik werk als tolk bij Vluchtelingenwerk Welzijn Lelystad en merkte dat ik nog meer wilde doen. Jonge vluchtelingen hebben niemand hier.”

Laagdrempelig

Ronith beaamt dat. “Ze hebben weinig mensen die laagdrempelige dingen met ze doen. Ze vinden het dan ook fijn om iemand anders te hebben dan alle instanties waarmee ze normaal te maken hebben, zoals Vluchtelingenwerk Welzijn Lelystad en de gemeente.”

Vrienden

Tashin en Yonas zijn echt vrienden geworden. “Door een knieoperatie kan ik nu niet naar hem toe, maar hij komt gewoon bij mij langs. Dan kletsen we gezellig en drinken wat. Ik heb een keer een Syrisch gerecht voor hem gekookt, maar ik heb inmiddels bijna 50 procent van het eten uit Eritrea geproefd!”

Tip

Mensen die een aanvraag willen indienen voor een project, adviseert Ronith eerst in gesprek te gaan met de doelgroep. “Kijk waar zij behoefte aan hebben. Maak op basis daarvan een plan.”

Het Oranje Fonds steunt twee jaar met € 40.000,=. Dat geld is voor de verdere ontwikkeling van het project en de realisatie van meer koppelingen tussen vluchtelingen en maatjes.

Meer informatie over Stichting Welzijn Lelystad.
Lees meer over andere gesteunde initiatieven.